Historia zegarków Breitling

Breitling to szwajcarska manufaktura założona w 1884 roku z inicjatywy Leona Breitlinga. Początkowo firma miała swoją siedzibę w małej miejscowości Saint-Imier położonej w północno-zachodniej części Szwajcarii. Założyciel w 1892 roku widząc nieustannie rosnące zapotrzebowanie na wytwarzane czasomierze postanowił przenieść przedsiębiorstwo do La Chaux-de-Fonds. Rodzina Breitlingów oprócz zamiłowania do zegarmistrzostwa również interesowała się lotnictwem. Leon Breitling w dniu założenia firmy postanowił połączyć pracę z pasją co sprawiło, że już pierwsze wyprodukowane modele zegarków były dedykowane pilotom.

Pierwsze poważne problemy przedsiębiorstwo odnotowało w 1914 roku, na który datuje się wybuch I Wojny Światowej oraz śmierć założyciela manufaktury. Leon Breitling odszedł w wieku 54 lat, pozostawiając cały dorobek życia swojemu synowi Gastonowi, który postanowił kontynuować rodzinną tradycję. Manufaktura nie ucierpiała z powodu trwających walk, dzięki czemu nie musiała przerywać produkcji. Firma pod przewodnictwem Gastona po raz pierwszy zapisała się na kartach historii zegarmistrzostwa w 1923 roku za sprawą wyprodukowania pierwszego zegarka naręcznego z funkcją chronografu uruchamianego niezależnym przyciskiem. Wprowadzenie innowacji miało na celu poprawę warunków pracy pilotów i przyniosło oczekiwany sukces, który przerodził się w jeszcze większą liczbę zadowolonych klientów.

W 1927 roku Gaston zmarł a rodzinną firmę odziedziczył jego syn Willy, który dopiero w 1932 roku zdecydował się samodzielnie ją poprowadzić. Ostatecznie wnuk założyciela nabrał słuszności wobec podjętej decyzji w 1934 roku, kiedy w pracowniach firmy zakończyły się prace nad ulepszeniem funkcji chronografu. Dotychczas zegarki sygnowane nazwiskiem Breitling były wyposażone w przycisk uruchamiający działanie funkcji, zatem postanowiono wzbogacić ją o drugi przycisk powodujący jej zatrzymanie. Rozwiązanie okazało się rewolucyjne, ponieważ pozwalało na niezwykle dokładny pomiar krótkich odstępów czasu. Piloci samolotów byli zachwyceni praktycznymi możliwościami produktów oferowanych przez szwajcarskie przedsiębiorstwo.

Gdy nastał rok 1936 firmą zainteresowały się największe korporacje lotnicze. Władze firmy najpierw podjęły współpracę z Royal Air Force (RAF), dla której inżynierowie z fabryki Breitlinga produkowali kokpity samolotowe oraz inne przyrządy przydatne do dokonywania pomiarów. Na początku 1940 roku został stworzony model „Duograph” z drugą wskazówką z funkcją fly-back. Następnie dwa lata później konstruktorzy Breitlinga wyprodukowali pierwszy Chronomat wyposażony w suwak logarytmiczny, który pozwalał pilotom na dokonywanie wielu obliczeń parametrów lotu. Ponadto w pierwszej połowie lat czterdziestych przedsiębiorstwo również nawiązało współpracę ze United States Air Force (USAF).

Dwie kolejne dekady okazały się przychylne dla szwajcarskiej marki. W 1952 roku Breitling zaprezentował światu „Navitimer”, czyli naręczny czasomierz przeznaczony dla pilotów, który pozwalał mierzyć prędkość wznoszenia się samolotu oraz dokonywać dokładnych obliczeń czasu pozostałego do zakończenia lotu i pokonanego dystansu. Produkt okazał się tak pożądany i doceniony przez pilotów, że Breitling w krótkim czasie został najważniejszym dostawcą urządzeń pomiarowych dla firm skupionych w branży lotniczej. W maju 1962 roku po upływie dekady od wprowadzenia na rynek rewolucyjnego wynalazku firma odnotowała kolejny sukces. Specjalnie wyprodukowany model „Navitimer Cosmonaute” charakteryzujący się 24-godzinną tarczą poleciał w kosmos na nadgarstku amerykańskiego astronauty Scotta Carpentera.

Druga połowa lat sześćdziesiątych upłynęła na współpracy Breitlinga z firmami Hamilton Buren i Heuer Leonidas. Przedsiębiorstwa postawiły sobie wspólny cel - stworzyć pierwszy w historii mechanizm chronografu z automatycznym naciągiem. Efektem wspólnych działań był model „Chronomatic”. Niestety, konstruktorzy długo nie cieszyli się sukcesem, ponieważ pozycja firmy została zachwiana poprzez masową produkcję i eksport zegarków kwarcowych azjatyckich producentów. W 1979 roku wnuk założyciela aby wyprowadzić przedsiębiorstwo z kłopotów finansowych postanowił powierzyć kierownictwo Ernestowi Schniederowi, który był inżynierem elektroniki, producentem zegarków i pilotem. Nowy prezes Breitlinga poszerzył ofertę o czasomierze zasilane baterią a dotychczasowe linie skupiające w sobie zegarki automatyczne i mechaniczne przekształcił w ekskluzywne dedykowane tylko zamożnym pasjonatom czasomierzy.

Na stulecie swojego istnienia manufaktura przygotowała dla swoich miłośników „Chronomat”, który sprzedał się w rekordowej ilości sztuk. W 1985 roku Breitling zaprezentował zegarek z ciekłokrystalicznym wyświetlaczem. Ponadto na zlecenie marynarki wojennej został opracowany model „Deep Sea” cechujący się wodoszczelnością ponad 1000 metrów. Dwa lata później Breitling ostatecznie zażegnał kryzys finansowy dzięki modelowi „World”, który posiadał możliwość dokładnego wskazania czasu aż w czterech strefach czasowych. Nieustanne sukcesy przedsiębiorstwa sprawiły, że w 1995 roku światło dzienne ujrzał czasomierz „Emergency” wyposażony w nadajnik z antenką, który nadaje na falach 406 MHz/121,5 MHz. Innowacyjny model podobnie jak większość poprzednich był dedykowany pilotom, którzy w razie wypadku mogli skutecznie wezwać pomoc. W późniejszym czasie została opracowana wersja dla żołnierzy zrzeszonych w NATO i USAF.

Na obchodzone w 2009 roku 125-lecie swojego istnienia Breitling wynalazł samonakręcający się mechanizm chronografu „Caliber B01”. Rok później wprowadził pierwsze zegarki przeznaczone dla kobiet figurujące pod nazwą „Galactic 36”. Kolekcja ma być szóstą linią w ofercie po: „Professional”, „Aeromarine”, „Windrider”, „Navitimer” oraz ekskluzywnej „Breitling for Bentley”. Obecnie przedsiębiorstwo produkuje rocznie ponad 150 tysięcy zegarków i zajmuje jedno z czołowych miejsc w piramidzie prestiżu.